นิทานอีสปเรื่องกระต่ายกับเต่า … เชื่อว่าทุกคนคงเคยได้รู้จักและได้ฟังนิทานเรื่องนี้กันมาตั้งแต่เด็กๆแล้วอย่างแน่นอน
นับได้ว่าเป็นนิทานที่สอดแทรกแนวคิดที่สามารถสอนเด็กได้อย่างแนบเนียนผ่านความสนุกสนานของเนื้อเรื่องเลยทีเดียว
ซึ่งนอกจากจะสอนเด็กได้แล้วยังสามารถนำเนื้อหาง่ายๆนี้มาใช้สอนใจผู้ใหญ่ได้อีกด้วยเช่นกัน
เนื่องจากเป็นเรื่องราวที่เห็นภาพชัดเจน และเข้าใจได้ไม่ยาก ดังนั้นในวันนี้ผม
จะขอยกเรื่องนี้ขึ้นมาเพื่อวิเคราะห์รายละเอียดและแบ่งปันข้อคิดจากนิทานให้ทุกท่านได้เห็นภาพกันอย่างชัดเจนครับ
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว … ในป่าดงพงไพรแห่งหนึ่ง
มีกระต่ายผู่เย่อหยิ่งในฝีเท้าตัวเองต้องการหาผู้ท้าประลองเพื่อประกาศศักดาว่าไม่มีใครสามารถเอาชนะเขาได้
จนได้พบเจอเต่าน้อยซึ่งคลานต้วมเตี้ยมอยู่บริเวณนั้น
จึงได้ไปท้าประลองวิ่งแข่งกับเต่าเพราะรู้แน่นอนว่าเต่าคงไม่สามารถเอาชนะกระต่ายได้
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยจึงได้กำหนดจุดหมายปลายทางระยะไกลเพื่อให้มั่นใจว่าเต่าจะไม่มีวันตามทัน
ก็ได้เริ่มการแข่งขัน และทั้งคู่ก็ออกวิ่งกันไป
ทางกระต่ายด้วยความเย่อหยิ่งผยอง และประมาท เมื่อวิ่งไปได้สักพักก็เกิดง่วง
และเคลิ้มหลับไประหว่างทาง
ส่วนทางเต่าไม่ย่อท้อยังคงคลานต้วมเตี้ยมต่อไปจนถึงเส้นชัย
เมื่อกระต่ายได้ตื่นขึ้นมาและวิ่งอย่างสบายใจเข้าเส้นชัยก็สายไปเสียแล้ว
เมื่อเห็นเจ้าเต่าน้อยยืนรออยู่ที่เส้นชัย
บอกได้เลยครับว่าถ้าคุณเคยรู้
หรือได้ยินมาว่า ข้อคิดจากนิทานเรื่องกระต่ายกับเต่ามีเพียงแค่ ความประมาทเป็นเหตุนำมาซึ่งความผิดหวังและพ่ายแพ้
บางทีอาจต้องใช้ความคิดกันเพิ่มกับนิทานง่ายๆเรื่องนี้ เพราะมันสอนอะไรเรามากกว่าที่คิดเยอะมากๆเลยครับ
ดังนั้นในบทความนี้ผมจะมาบอกเล่าให้ทุกท่านทราบกันว่า
ถ้าวิเคราะห์กันจริงๆแล้ว เราจะได้พบกับข้อคิดอะไรบ้างจากนิทานเรื่องนี้
อย่าตัดสินคนเพียงเพราะภายนอก … จากในเรื่องนี้
กระต่ายได้ประเมินค่าเจ้าเต่าน้อยต่ำเกินไป
เพราะตัดสินแค่ภายนอกว่าเต่าไร้ความสามารถ
ความหยิ่งผยอง (อีโก้) คือหนทางสู่ความล้มเหลว … กระต่ายมองตนว่าเป็นสุดยอดแห่งสัตว์ฝีเท้าดีทำให้ไม่มีใครสามารถเอาชนะได้
ในที่สุดก็ประมาทเราะความหลงในตัวตนมากจนเกินไป
ความผิดพลาด เกิดการเตรียมตัวที่ไม่ดีพอ … ไม่ปรากฎในง่วงว่าทำไมกระต่ายถึงได้ง่วง
แต่ถ้าเป็นอย่างคนเราอาจเกิดจากการพักผ่อนทีไม่เพียงพอ
เพราะฉะนั้นการเตรียมพร้อมต่อชีวิตในทุกด้านสำคัญเสมอ
ความประมาท เป็นเหตุนำมาซึ่งความผิดหวังและพ่ายแพ้
… บทเรียนหลักจากนิทานเรื่องนี้
เพราะกระต่ายชะล่าใจจนเกินไป ทำให้ตัวเองประเมินสถานการณ์ผิด
และต้องพ่ายแพ้ต่อเจ้าเต่าน้อยในทุกสุด
ความพยายามอย่างต่อเนื่อง เป็นจุดเริ่มต้นแห่งความสำเร็จ …
เชื่อว่าเจ้าเต่าน้อยเองก็คงไม่รู้ว่าตนเองจะสามารถชนะได้หรือไม่
เพียงแค่ทำทุกอย่างให้เต็มความสามารถ ก้าวเดินต่อไปด้วยความอดทน
และความพยายามจนถึงเส้นชัยในที่สุด
สำหรับบทความนี้
เชื่อว่าทุกคนคงได้ข้อคิดใหม่ๆเพิ่มเติมเพื่อนำไปปรับใช้กับชีวิตกันนะครับ
และในทุกๆเรื่องราวที่เราผ่านพบในชีวิต เราสามารถนำมาวิเคราะห์เพื่อให้เกิดแง่คิดที่เป็นประโยชน์กับตัวเราเองได้ทั้งสิ้น ไม่ว่าจะเรื่องดี หรือเรื่องร้าย เราเลือกได้ที่จะมองมันในด้านดีเพื่อหาสิ่งที่ดีที่สุดให้กับตัวเองได้เสมอ
เส้นชัยรออยู่ข้างหน้าแล้ว … รีบออกวิ่งกันเถอะ!
เราไม่ควรประมาทคนอื่น
ตอบลบ:))
ตอบลบข้อมูลที่ได้จากแหบ่งข้อมูลที่หลากหลายมีดังนร้
ตอบลบ